Mans Harmsen

We hebben in deze rubriek al eens vader en dochter gehad. Deze keer is het de beurt aan een vader en zoon: Mans en Michel Harmsen.

Mans, al een eeuwigheid donateur van de Kasteeltruckers is inmiddels alweer 44 jaar chauffeur. Het ging zo af en toe met vallen en opstaan maar het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan zodat Mans telkens weer zijn passie voor de vrachtwagen oppakte.

Mans is begonnen bij Meier Bouwmaterialen en na wat omzwervingen kwam hij bij Weering terecht. Over de tijd bij Weering en zijn ritten naar de DDR kan Mans nog heel wat spannende verhalen vertellen. Na een hartoperatie, en nadat hij jaren later ook nog eens last kreeg van zijn knieën werd Mans afgekeurd. En wat doe je dan: aan de studie, zelf de papieren halen en voor je zelf beginnen met een transportbedrijf. Zoals gezegd: het bloed kruipt waar het niet gaan kan.

Bij Michel zat het vrachtwagenvirus ook al direct in het bloed. Als kind ging hij al mee met zijn vader op de vrachtwagen. Inmiddels is Michel ook alweer 12 jaar chauffeur. Hij heeft ritten op Zweden gehad en ook wat distributiewerk. Sinds 2012 werken vader en zoon samen in het bedrijf, eerst met huiftrailers en tegenwoordig met containers. Michel rijdt voornamelijk voor MCS en Mans voor ETC.

Toch ook maar weer eens naar de lekkerste gehaktbal geïnformeerd. Volgens Mans was de lekkerste bal bij de ESSO pomp bij Nunspeet, Oma’s gehaktbal met uien.

De gehaktballen van Snackbar Leeuwerikkenveld staan bij Michel boven aan het lijstje maar in de Waalhaven zijn ook heerlijke ballen te eten.